εγωκεντρομόλος//MMXIII

δεν φωτογράφησα την άνοιξη
μηρύκασα κατάλοιπα ζώντας τη γυμνός σ'επανάληψη
είπα δεν πρέπει χωρίς υπομονή σχεδόν με πατρική στοργή
θυμήθηκα σαν σύνθημα την ευτυχία αυτόματα χαμένη από νόημα
ευχαριστήθηκα κάθε στιγμή που δεν γέλασα
εκκένωσα το απόλυτο με την αφή μου να με ορίζει σαν αναπάντητο ερώτημα
προτίμησα ψυχρά στολίδια αντί τίτλων και ψευδών επιλογών
συρρίκνωσα τη μνήμη μου πριν προσδοκήσει την άγνοια των γενετήσιων ορμών
φιλήθηκα με την εξάντληση της διδαχής πως η ομορφιά επιβραβεύεται
έσμιξα αρχέγονες ονειρώξεις με το μακάριο μακάβριο αύριο
γέμισα τον καθρέφτη μου με στοιχειωμένους συμβιβασμούς
δεσμεύτηκα από μια στιγμιαία τριβή με την ασύστολη διαύγεια της νηφάλιας ελευθερίας
βασίστηκα στο εναντίον του τίποτα μ’ενδιαφέρον που αργοσβήνει

έκλεψα απ'τα μυστικά μου με απαράβατη ευκολία
εξερράγην σαν αρκτικόλεξο μετά τη νεκρανάσταση
έβαλα το κεφάλι μου στο φούρνο κι ονειρεύτηκα τη μέρα που θα γίνω αειθαλής




—2013—