∴

η πόλη φτύνει από παντού
μονόπλευρα
στο κεφάλι σου
αδιάκοπα
λέπρα απο τα τάρταρα
νυστάζει σε βρώμικα μάρμαρα
στους πιο στενούς πεζόδρομους
αυτοσχέδιοι κάδοι σκουπιδιών
καναπέδες που στόλιζαν κυριλέ ιατρεία
καθώς πρέπει σαλόνια
κοιμίζουν δέκα μαζί
ρόλοι άγνωστοι όχι μυστικοί
διαγώνιοι ατελείς κύκλοι
λαβύρινθοι
ξεχασμένα από παλιά
κρυμμένα πιαχά
σε ταμπακιέρες άχρηστες
απρόσκλητη πρωινή μαστούρα
γαμιώντας για να ζεσταθείς
πιο γρήγορα απ'τα τρόλεϋ
πολλά
λίγα
πιο λίγη
πιο καλή
αδημονοπαθοφοβία
πάρα πολύ θολή
να φας
αυτογνωσία
δώσε κώλο μπορείς
τώρα βλέπει κι η εκκλησία
φτύνει από παντού
βαμβάκια με το αίμα του χριστού
έρπουσα ελπίδα
τα πρόσωπα μας σε μια εφημερίδα
πρέζα και τηγανητό ιδρώτα
τερατογέννεση όπως πρώτα
αρθρώσεις σε στρώσεις
μικροαστογερασμένες κατάρες
ασπρόμαυρες μπάρες
λιποθυμοσαρκικές απαιτήσεις
υποσυνείδητες εκκρίσεις
τα πρόσωπα μας στις ειδήσεις
επιθανάτιους ρόγχους
αδυσώπητους βόμβους
ζωώδη μηδενισμό
τρεχάλα γύρω απ'το χρυσό αυγό
απ'όπου βγει και όπου βγάλει

—2012—